صندوق سرمایه گذاری شاخصی، نوعی از صندوق‌های سرمایه گذاری است که الزاماً منابع خود را بر اساس الگوی تعیین شده برای یکی از شاخص‌های موجود در بازار، سرمایه‌گذاری می‌کند. این شاخص‌ها می‌توانند، شاخص کل، شاخص هم‌وزن، شاخص 30 شرکت بزرگ و … باشند.
هدف صندوق سرمایه گذاری شاخصی ایجاد پرتفویی متشکل از دارایی‌های موجود در شاخص موردنظر است. صندوق‌های شاخصی از فرضیه کارایی بازارها بهره میبرند. در این فرضیه گفته می‌شود که تمام اطلاعات گذشته، حال و آینده در قیمت اوراق بهادار منعکس شده و افراد توانایی کسب بازدهی مازاد نسبت به بازار را ندارند. لازم به ذکر است که صندوق‌های شاخصی به صورت ETF قابلیت خرید و فروش دارند.
- بیشتر بخوانید: دریافت کد بورسی
فهرست مطالب
ترکیب پرتفوی صندوق سرمایه گذاری شاخصی
پرتفوی این صندوق‌ها بر اساس شاخص مدنظری که در امیدنامه و اساسنامه صندوق مشخص شده، تشکیل می‌شود. به طور مثال صندوق سرمایه گذاری شاخصی را تصور کنید که هدف آن تشکیل پرتفویی از تمام سهام‌های موجود در بازار بورس است تا بتواند بازدهی مطابق با بازدهی شاخص بورس کسب نماید.
مزایای صندوق سرمایه گذاری شاخصی
1) کسب بازدهی برابر و یا نزدیک به شاخص موردنظر
2) مناسب بازارهای کارا
3) مناسب برای افرادی که تخصص، تجربه و فرصت کافی ندارند
4) معاف از مالیات
5) خرید با حداقل سرمایه 500,000 تومان
ویژگی‌های صندوق سرمایه گذاری شاخصی چیست؟
در صورت تصمیم به ایجاد پرتفوی شاخصی به صورت فردی، شما ملزم به پیگیری مداوم و به‌روزرسانی در مورد تغییرات وزن دارایی‌ها، ورود و خروج دارایی‌های جدید در شاخص، و همچنین هزینه‌های معاملاتی جهت بهینه‌سازی مستمر پرتفوی خود خواهید بود. این نیاز به مداومت و آگاهی مستمر از تغییرات بازار و متغیرهای مختلف ممکن است زمان‌بر و پیچیده باشد.
از سوی دیگر، با خرید واحدهای یک صندوق سرمایه گذاری شاخصی، مسئولیت‌های مرتبط با مدیریت پرتفوی به عهده مدیران صندوق است. این موارد شامل وزندهی دارایی‌ها، مدیریت ورود و خروج دارایی‌ها در شاخص هدف و هزینه‌های معاملاتی است.
این رویکرد باعث کاهش هزینه و صرفه‌جویی در زمان شما خواهد شد، زیرا این وظایف توسط مدیران صندوق حرفه‌ای انجام می‌شود. با انتخاب یک صندوق سرمایه گذاری شاخصی، شما از تجربه و تخصص یک تیم حرفه‌ای در زمینه مدیریت سرمایه بهره‌مند خواهید شد.
تفاوت صندوق سرمایه گذاری شاخصی و سهامی
در صندوق سرمایه گذاری شاخصی، استراتژی سرمایه‌گذاری مستقیماً بر اساس شاخص مشخصی که در اساسنامه و امیدنامه صندوق ذکر شده، تنظیم می‌شود. این ساختار سرمایه‌گذاری به مدیر صندوق اجازه می‌دهد که تنها در دارایی‌های موجود در شاخص هدف سرمایه‌گذاری نماید.
این رویکرد، از یک سو به سرمایه‌گذاران اطمینان می‌دهد که سرمایه‌گذاری‌ها به‌درستی با هدف اعلام شده در اساسنامه هماهنگ هستند و از سوی دیگر، به مدیران صندوق انعطاف لازم برای بهینه‌سازی پرتفوی در قالب شاخص مشخص را می‌دهد. در حالی که در صندوق‌های سهامی، مدیران صندوق بر اساس تحلیل و ارزیابی‌های خود از شرایط بازار، دست به انتخاب و تعیین وزن سهام‌های متفاوت در پرتفوی می‌نمایند.
ریسک صندوق سرمایه گذاری شاخصی
ریسک بازار
صندوق‌های شاخصی به طور مستقیم تحت تأثیر نوسانات بازار قرار دارند. اگر شاخصی که صندوق دنبال می‌کند کاهش یابد، ارزش صندوق نیز کاهش می‌یابد.
ریسک انطباق
این ریسک به احتمال عدم توانایی صندوق در دستیابی دقیق به عملکرد شاخص مرجع اشاره دارد. این اختلاف ممکن است به دلیل هزینه‌ها، زمان‌بندی معاملات، و یا محدودیت‌های مربوط به نمونه‌برداری باشد.
ریسک هزینه
صندوق سرمایه گذاری شاخصی هزینه‌های مدیریتی دارند که می‌تواند بر بازده خالص سرمایه‌گذار تأثیر منفی بگذارد. اگرچه این هزینه‌ها معمولاً نسبت به صندوق‌های مدیریت فعال کمتر است، اما همچنان باید در نظر گرفته شوند. ریسک تمرکز: برخی از صندوق‌های شاخصی ممکن است بیش از حد بر صنایع یا شرکت‌های خاصی تمرکز داشته باشند، که این امر می‌تواند آن‌ها را در برابر تغییرات در آن بخش‌های خاص آسیب‌پذیر کند.
سخن آخر
در این مقاله به بررسی صندوق سرمایه گذاری شاخصی پرداختیم. گفته شد که این نوع از صندوق‌ها برای افرادی که به دنبال کسب بازدهی شاخص به خصوصی را دارند مناسب است. این نوع از صندوق‌ها هزینه‌های به نسبت کمتر در مدیریت پرتفوی به واسطه پیروی از استراتژی‌های منفعلانه دارند.
بسیارعالی